біяэлеме́нт
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| біяэлеме́нт | біяэлеме́нты | |
| біяэлеме́нта | біяэлеме́нтаў | |
| біяэлеме́нту | біяэлеме́нтам | |
| біяэлеме́нт | біяэлеме́нты | |
| біяэлеме́нтам | біяэлеме́нтамі | |
| біяэлеме́нце | біяэлеме́нтах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)