біяцэно́з

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. біяцэно́з біяцэно́зы
Р. біяцэно́зу біяцэно́заў
Д. біяцэно́зу біяцэно́зам
В. біяцэно́з біяцэно́зы
Т. біяцэно́зам біяцэно́замі
М. біяцэно́зе біяцэно́зах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)