біяцэнаты́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. біяцэнаты́чны біяцэнаты́чная біяцэнаты́чнае біяцэнаты́чныя
Р. біяцэнаты́чнага біяцэнаты́чнай
біяцэнаты́чнае		 біяцэнаты́чнага біяцэнаты́чных
Д. біяцэнаты́чнаму біяцэнаты́чнай біяцэнаты́чнаму біяцэнаты́чным
В. біяцэнаты́чны (неадуш.)
біяцэнаты́чнага (адуш.)		 біяцэнаты́чную біяцэнаты́чнае біяцэнаты́чныя (неадуш.)
біяцэнаты́чных (адуш.)
Т. біяцэнаты́чным біяцэнаты́чнай
біяцэнаты́чнаю		 біяцэнаты́чным біяцэнаты́чнымі
М. біяцэнаты́чным біяцэнаты́чнай біяцэнаты́чным біяцэнаты́чных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)