біяцэнало́гія
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
біяцэнало́гія | |
біяцэнало́гіі | |
біяцэнало́гіі | |
біяцэнало́гію | |
біяцэнало́гіяй біяцэнало́гіяю |
|
біяцэнало́гіі |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)