біяпатаге́нны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. біяпатаге́нны біяпатаге́нная біяпатаге́ннае біяпатаге́нныя
Р. біяпатаге́ннага біяпатаге́ннай
біяпатаге́ннае		 біяпатаге́ннага біяпатаге́нных
Д. біяпатаге́ннаму біяпатаге́ннай біяпатаге́ннаму біяпатаге́нным
В. біяпатаге́нны біяпатаге́нную біяпатаге́ннае біяпатаге́нныя
Т. біяпатаге́нным біяпатаге́ннай
біяпатаге́ннаю		 біяпатаге́нным біяпатаге́ннымі
М. біяпатаге́нным біяпатаге́ннай біяпатаге́нным біяпатаге́нных

Крыніцы: sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)