біяпатаге́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| біяпатаге́н | біяпатаге́ны | |
| біяпатаге́на | біяпатаге́наў | |
| біяпатаге́ну | біяпатаге́нам | |
| біяпатаге́н | біяпатаге́ны | |
| біяпатаге́нам | біяпатаге́намі | |
| біяпатаге́не | біяпатаге́нах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)