біялака́тар

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. біялака́тар біялака́тары
Р. біялака́тара біялака́тараў
Д. біялака́тару біялака́тарам
В. біялака́тар біялака́тары
Т. біялака́тарам біялака́тарамі
М. біялака́тары біялака́тарах

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)