біякефі́р

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. біякефі́р
Р. біякефі́ру
Д. біякефі́ру
В. біякефі́р
Т. біякефі́рам
М. біякефі́ры

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)