біякарэ́ктар

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. біякарэ́ктар біякарэ́ктары
Р. біякарэ́ктару біякарэ́ктараў
Д. біякарэ́ктару біякарэ́ктарам
В. біякарэ́ктар біякарэ́ктары
Т. біякарэ́ктарам біякарэ́ктарамі
М. біякарэ́ктары біякарэ́ктарах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)