біядаба́ўка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. біядаба́ўка біядаба́ўкі
Р. біядаба́ўкі біядаба́вак
Д. біядаба́ўцы біядаба́ўкам
В. біядаба́ўку біядаба́ўкі
Т. біядаба́ўкай
біядаба́ўкаю		 біядаба́ўкамі
М. біядаба́ўцы біядаба́ўках

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)