біяге́нны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. біяге́нны біяге́нная біяге́ннае біяге́нныя
Р. біяге́ннага біяге́ннай
біяге́ннае		 біяге́ннага біяге́нных
Д. біяге́ннаму біяге́ннай біяге́ннаму біяге́нным
В. біяге́нны (неадуш.)
біяге́ннага (адуш.)		 біяге́нную біяге́ннае біяге́нныя (неадуш.)
біяге́нных (адуш.)
Т. біяге́нным біяге́ннай
біяге́ннаю		 біяге́нным біяге́ннымі
М. біяге́нным біяге́ннай біяге́нным біяге́нных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)