біягельмі́нт
‘чарвяк-паразіт’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| біягельмі́нт | біягельмі́нты | |
| біягельмі́нта | біягельмі́нтаў | |
| біягельмі́нту | біягельмі́нтам | |
| біягельмі́нта | біягельмі́нтаў | |
| біягельмі́нтам | біягельмі́нтамі | |
| біягельмі́нце | біягельмі́нтах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)