біягеацэно́з
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| біягеацэно́з | біягеацэно́зы | |
| біягеацэно́зу | біягеацэно́заў | |
| біягеацэно́зу | біягеацэно́зам | |
| біягеацэно́з | біягеацэно́зы | |
| біягеацэно́зам | біягеацэно́замі | |
| біягеацэно́зе | біягеацэно́зах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)