біягеахімі́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. біягеахімі́чны біягеахімі́чная біягеахімі́чнае біягеахімі́чныя
Р. біягеахімі́чнага біягеахімі́чнай
біягеахімі́чнае		 біягеахімі́чнага біягеахімі́чных
Д. біягеахімі́чнаму біягеахімі́чнай біягеахімі́чнаму біягеахімі́чным
В. біягеахімі́чны (неадуш.)
біягеахімі́чнага (адуш.)		 біягеахімі́чную біягеахімі́чнае біягеахімі́чныя (неадуш.)
біягеахімі́чных (адуш.)
Т. біягеахімі́чным біягеахімі́чнай
біягеахімі́чнаю		 біягеахімі́чным біягеахімі́чнымі
М. біягеахімі́чным біягеахімі́чнай біягеахімі́чным біягеахімі́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)