біябібліяграфі́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. біябібліяграфі́чны біябібліяграфі́чная біябібліяграфі́чнае біябібліяграфі́чныя
Р. біябібліяграфі́чнага біябібліяграфі́чнай
біябібліяграфі́чнае		 біябібліяграфі́чнага біябібліяграфі́чных
Д. біябібліяграфі́чнаму біябібліяграфі́чнай біябібліяграфі́чнаму біябібліяграфі́чным
В. біябібліяграфі́чны (неадуш.)
біябібліяграфі́чнага (адуш.)		 біябібліяграфі́чную біябібліяграфі́чнае біябібліяграфі́чныя (неадуш.)
біябібліяграфі́чных (адуш.)
Т. біябібліяграфі́чным біябібліяграфі́чнай
біябібліяграфі́чнаю		 біябібліяграфі́чным біябібліяграфі́чнымі
М. біябібліяграфі́чным біябібліяграфі́чнай біябібліяграфі́чным біябібліяграфі́чных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)