біру́ч

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. біру́ч біручы́
Р. біруча́ біручо́ў
Д. біручу́ біруча́м
В. біруча́ біручо́ў
Т. біручо́м біруча́мі
М. біручу́ біруча́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)