біліндра́снік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. біліндра́снік біліндра́снікі
Р. біліндра́сніка біліндра́снікаў
Д. біліндра́сніку біліндра́снікам
В. біліндра́сніка біліндра́снікаў
Т. біліндра́снікам біліндра́снікамі
М. біліндра́сніку біліндра́сніках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)