біліндра́снік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| біліндра́снік | біліндра́снікі | |
| біліндра́сніка | біліндра́снікаў | |
| біліндра́сніку | біліндра́снікам | |
| біліндра́сніка | біліндра́снікаў | |
| біліндра́снікам | біліндра́снікамі | |
| біліндра́сніку | біліндра́сніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)