бівале́нтны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. бівале́нтны бівале́нтная бівале́нтнае бівале́нтныя
Р. бівале́нтнага бівале́нтнай
бівале́нтнае		 бівале́нтнага бівале́нтных
Д. бівале́нтнаму бівале́нтнай бівале́нтнаму бівале́нтным
В. бівале́нтны бівале́нтную бівале́нтнае бівале́нтныя
Т. бівале́нтным бівале́нтнай
бівале́нтнаю		 бівале́нтным бівале́нтнымі
М. бівале́нтным бівале́нтнай бівале́нтным бівале́нтных

Крыніцы: sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)