бівале́нт
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| бівале́нт | бівале́нты | |
| бівале́нта | бівале́нтаў | |
| бівале́нту | бівале́нтам | |
| бівале́нт | бівале́нты | |
| бівале́нтам | бівале́нтамі | |
| бівале́нце | бівале́нтах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)