біва́к
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| біва́к | бівакі́ | |
| бівака́ | бівако́ў | |
| біваку́ | бівака́м | |
| біва́к | бівакі́ | |
| бівако́м | бівака́мі | |
| біваку́ | бівака́х |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)