біва́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. біва́к бівакі́
Р. бівака́ бівако́ў
Д. біваку́ бівака́м
В. біва́к бівакі́
Т. бівако́м бівака́мі
М. біваку́ бівака́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)