бібі́каць

‘падаваць адрывісты(я) гук(і), сігналіць’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. бібі́каю бібі́каем
2-я ас. бібі́каеш бібі́каеце
3-я ас. бібі́кае бібі́каюць
Прошлы час
м. бібі́каў бібі́калі
ж. бібі́кала
н. бібі́кала
Загадны лад
2-я ас. бібі́кай бібі́кайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час бібі́каючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)