біадыты́ўны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. біадыты́ўны біадыты́ўная біадыты́ўнае біадыты́ўныя
Р. біадыты́ўнага біадыты́ўнай
біадыты́ўнае		 біадыты́ўнага біадыты́ўных
Д. біадыты́ўнаму біадыты́ўнай біадыты́ўнаму біадыты́ўным
В. біадыты́ўны (неадуш.)
біадыты́ўнага (адуш.)		 біадыты́ўную біадыты́ўнае біадыты́ўныя (неадуш.)
біадыты́ўных (адуш.)
Т. біадыты́ўным біадыты́ўнай
біадыты́ўнаю		 біадыты́ўным біадыты́ўнымі
М. біадыты́ўным біадыты́ўнай біадыты́ўным біадыты́ўных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)