бясхма́р’е
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
бясхма́р’е | |
бясхма́р’я | |
бясхма́р’ю | |
бясхма́р’е | |
бясхма́р’ем | |
бясхма́р’і |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)
бясхма́р’е
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
бясхма́р’е | |
бясхма́р’я | |
бясхма́р’ю | |
бясхма́р’е | |
бясхма́р’ем | |
бясхма́р’і |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)