бясха́тніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| бясха́тніца | бясха́тніцы | |
| бясха́тніцы | бясха́тніц | |
| бясха́тніцы | бясха́тніцам | |
| бясха́тніцу | бясха́тніц | |
| бясха́тніцай бясха́тніцаю |
бясха́тніцамі | |
| бясха́тніцы | бясха́тніцах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)