бясха́тнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. бясха́тнік бясха́тнікі
Р. бясха́тніка бясха́тнікаў
Д. бясха́тніку бясха́тнікам
В. бясха́тніка бясха́тнікаў
Т. бясха́тнікам бясха́тнікамі
М. бясха́тніку бясха́тніках

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)