бяссу́фіксны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. бяссу́фіксны бяссу́фіксная бяссу́фікснае бяссу́фіксныя
Р. бяссу́фікснага бяссу́фікснай
бяссу́фікснае		 бяссу́фікснага бяссу́фіксных
Д. бяссу́фікснаму бяссу́фікснай бяссу́фікснаму бяссу́фіксным
В. бяссу́фіксны (неадуш.)
бяссу́фікснага (адуш.)		 бяссу́фіксную бяссу́фікснае бяссу́фіксныя (неадуш.)
бяссу́фіксных (адуш.)
Т. бяссу́фіксным бяссу́фікснай
бяссу́фікснаю		 бяссу́фіксным бяссу́фікснымі
М. бяссу́фіксным бяссу́фікснай бяссу́фіксным бяссу́фіксных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)