бяспры́хаматны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. бяспры́хаматны бяспры́хаматная бяспры́хаматнае бяспры́хаматныя
Р. бяспры́хаматнага бяспры́хаматнай
бяспры́хаматнае		 бяспры́хаматнага бяспры́хаматных
Д. бяспры́хаматнаму бяспры́хаматнай бяспры́хаматнаму бяспры́хаматным
В. бяспры́хаматны (неадуш.)
бяспры́хаматнага (адуш.)		 бяспры́хаматную бяспры́хаматнае бяспры́хаматныя (неадуш.)
бяспры́хаматных (адуш.)
Т. бяспры́хаматным бяспры́хаматнай
бяспры́хаматнаю		 бяспры́хаматным бяспры́хаматнымі
М. бяспры́хаматным бяспры́хаматнай бяспры́хаматным бяспры́хаматных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)