бяспры́кладны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. бяспры́кладны бяспры́кладная бяспры́кладнае бяспры́кладныя
Р. бяспры́кладнага бяспры́кладнай
бяспры́кладнае		 бяспры́кладнага бяспры́кладных
Д. бяспры́кладнаму бяспры́кладнай бяспры́кладнаму бяспры́кладным
В. бяспры́кладны (неадуш.)
бяспры́кладнага (адуш.)		 бяспры́кладную бяспры́кладнае бяспры́кладныя (неадуш.)
бяспры́кладных (адуш.)
Т. бяспры́кладным бяспры́кладнай
бяспры́кладнаю		 бяспры́кладным бяспры́кладнымі
М. бяспры́кладным бяспры́кладнай бяспры́кладным бяспры́кладных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)