бяспро́звішчны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. бяспро́звішчны бяспро́звішчная бяспро́звішчнае бяспро́звішчныя
Р. бяспро́звішчнага бяспро́звішчнай
бяспро́звішчнае		 бяспро́звішчнага бяспро́звішчных
Д. бяспро́звішчнаму бяспро́звішчнай бяспро́звішчнаму бяспро́звішчным
В. бяспро́звішчны (неадуш.)
бяспро́звішчнага (адуш.)		 бяспро́звішчную бяспро́звішчнае бяспро́звішчныя (неадуш.)
бяспро́звішчных (адуш.)
Т. бяспро́звішчным бяспро́звішчнай
бяспро́звішчнаю		 бяспро́звішчным бяспро́звішчнымі
М. бяспро́звішчным бяспро́звішчнай бяспро́звішчным бяспро́звішчных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)