бяспе́чнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| бяспе́чнік | бяспе́чнікі | |
| бяспе́чніка | бяспе́чнікаў | |
| бяспе́чніку | бяспе́чнікам | |
| бяспе́чнік | бяспе́чнікі | |
| бяспе́чнікам | бяспе́чнікамі | |
| бяспе́чніку | бяспе́чніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)