бясе́дніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| бясе́дніца | бясе́дніцы | |
| бясе́дніцы | бясе́дніц | |
| бясе́дніцы | бясе́дніцам | |
| бясе́дніцу | бясе́дніц | |
| бясе́дніцай бясе́дніцаю |
бясе́дніцамі | |
| бясе́дніцы | бясе́дніцах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)