бясе́днік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. бясе́днік бясе́днікі
Р. бясе́дніка бясе́днікаў
Д. бясе́дніку бясе́днікам
В. бясе́дніка бясе́днікаў
Т. бясе́днікам бясе́днікамі
М. бясе́дніку бясе́дніках

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)