бянё́ханне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. бянё́ханне
Р. бянё́хання
Д. бянё́ханню
В. бянё́ханне
Т. бянё́ханнем
М. бянё́ханні

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)