бялі́льшчык

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. бялі́льшчык бялі́льшчыкі
Р. бялі́льшчыка бялі́льшчыкаў
Д. бялі́льшчыку бялі́льшчыкам
В. бялі́льшчыка бялі́льшчыкаў
Т. бялі́льшчыкам бялі́льшчыкамі
М. бялі́льшчыку бялі́льшчыках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)