бяльмо́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. бяльмо́ бе́льмы
бяльмы́
Р. бяльма́ бе́льмаў
Д. бяльму́ бе́льмам
В. бяльмо́ бе́льмы
бяльмы́
Т. бяльмо́м бе́льмамі
М. бяльме́ бе́льмах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)