бялу́ха
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
бялу́ха | бялу́хі | |
бялу́хі | бялу́х | |
бялу́се | бялу́хам | |
бялу́ху | бялу́х | |
бялу́хай бялу́хаю |
бялу́хамі | |
бялу́се | бялу́хах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)