бялу́га
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| бялу́га | бялу́гі | |
| бялу́гі | бялу́г | |
| бялу́зе | бялу́гам | |
| бялу́гу | бялу́г | |
| бялу́гай бялу́гаю |
бялу́гамі | |
| бялу́зе | бялу́гах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)