бязру́пацце

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. бязру́пацце
Р. бязру́пацця
Д. бязру́паццю
В. бязру́пацце
Т. бязру́паццем
М. бязру́пацці

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)