бяздо́мніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. бяздо́мніца бяздо́мніцы
Р. бяздо́мніцы бяздо́мніц
Д. бяздо́мніцы бяздо́мніцам
В. бяздо́мніцу бяздо́мніц
Т. бяздо́мніцай
бяздо́мніцаю		 бяздо́мніцамі
М. бяздо́мніцы бяздо́мніцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)