бяздо́мнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. бяздо́мнік бяздо́мнікі
Р. бяздо́мніка бяздо́мнікаў
Д. бяздо́мніку бяздо́мнікам
В. бяздо́мніка бяздо́мнікаў
Т. бяздо́мнікам бяздо́мнікамі
М. бяздо́мніку бяздо́мніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)