бяздо́льнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. бяздо́льнік бяздо́льнікі
Р. бяздо́льніка бяздо́льнікаў
Д. бяздо́льніку бяздо́льнікам
В. бяздо́льніка бяздо́льнікаў
Т. бяздо́льнікам бяздо́льнікамі
М. бяздо́льніку бяздо́льніках

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)