бязві́ніць

‘рабіць, выстаўляць каго-небудзь, што-небудзь бязвінным’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. бязві́ню бязві́нім
2-я ас. бязві́ніш бязві́ніце
3-я ас. бязві́ніць бязві́няць
Прошлы час
м. бязві́ніў бязві́нілі
ж. бязві́ніла
н. бязві́ніла
Загадны лад
2-я ас. бязві́нь бязві́ньце
Дзеепрыслоўе
цяп. час бязві́нячы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)