бязву́сікавыя
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне
бязву́сікавыя | |
бязву́сікавых | |
бязву́сікавым | |
бязву́сікавых | |
бязву́сікавымі | |
бязву́сікавых |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)