бязве́чыцца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. бязве́чуся бязве́чымся
2-я ас. бязве́чышся бязве́чыцеся
3-я ас. бязве́чыцца бязве́чацца
Прошлы час
м. бязве́чыўся бязве́чыліся
ж. бязве́чылася
н. бязве́чылася
Загадны лад
2-я ас. бязве́чся бязве́чцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час бязве́чачыся

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)