бязве́рнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| бязве́рнік | бязве́рнікі | |
| бязве́рніка | бязве́рнікаў | |
| бязве́рніку | бязве́рнікам | |
| бязве́рніка | бязве́рнікаў | |
| бязве́рнікам | бязве́рнікамі | |
| бязве́рніку | бязве́рніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)