бязбо́жніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. бязбо́жніца бязбо́жніцы
Р. бязбо́жніцы бязбо́жніц
Д. бязбо́жніцы бязбо́жніцам
В. бязбо́жніцу бязбо́жніц
Т. бязбо́жніцай
бязбо́жніцаю		 бязбо́жніцамі
М. бязбо́жніцы бязбо́жніцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)