бязбо́жнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. бязбо́жнік бязбо́жнікі
Р. бязбо́жніка бязбо́жнікаў
Д. бязбо́жніку бязбо́жнікам
В. бязбо́жніка бязбо́жнікаў
Т. бязбо́жнікам бязбо́жнікамі
М. бязбо́жніку бязбо́жніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)