бядо́цце

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. бядо́цце
Р. бядо́цця
Д. бядо́ццю
В. бядо́цце
Т. бядо́ццем
М. бядо́цці

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)