бядо́тніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| бядо́тніца | бядо́тніцы | |
| бядо́тніцы | бядо́тніц | |
| бядо́тніцы | бядо́тніцам | |
| бядо́тніцу | бядо́тніц | |
| бядо́тніцай бядо́тніцаю |
бядо́тніцамі | |
| бядо́тніцы | бядо́тніцах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)