бягу́н

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. бягу́н бегуны́
Р. бегуна́ бегуно́ў
Д. бегуну́ бегуна́м
В. бегуна́ бегуно́ў
Т. бегуно́м бегуна́мі
М. бегуне́ бегуна́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)